Pionier z doliny Wisłoki

Roman Myśliwiec z Jasła to chyba najbardziej dziś znana postać polskiego winiarstwa, bohater dziesiątków artykułów prasowych i częsty gość programów telewizyjnych.
A wszystko zaczęło się dość niewinnie.

W 1985 roku odwiedzili go węgierscy przyjaciele z urodzinowym prezentem - przywieźli wino i sadzonki. Do wieczora wino wypito, a obok domu gospodarza rosło już kilka rzędów winorośli.

Takie były początki winnicy Golesz, która - znacznie powiększona w następnych latach - z czystego hobby zmieniła status na warsztat pracy. Myśliwiec sprzedawał winogrona do sklepów, a potem zajął się produkcją sadzonek winorośli. I zaczął pisać - od 1992 roku wydał dziesięć książek o winorośli i winie, a jego artykułów nikt już nie zliczy. Opracowana wspólnie z nieżyjącym już profesorem Bolesławem Sękowskim ampelografia 101 odmian winorośli do uprawy w Polsce przyniosła mu w 2001 roku nagrodę OIV, jedno z najbardziej prestiżowych na świecie wyróżnień, jakie może otrzymać autor fachowej literatury winiarskiej.

Winem i piórem

- Moje wina bardziej zasłużyły się dla odrodzenia polskiego winiarstwa niż wszystkie książki, które napisałem - żartuje Myśliwiec, ale w żarcie tym kryje się sporo prawdy. Czytelnicy jego artykułów i książek przyjeżdżali do Jasła raczej z ciekawości. Jednak po skosztowaniu Myśliwcowego wina niejeden decydował się na posadzenie winnicy. Sam pamiętam, gdy kilkanaście lat temu po raz pierwszy spróbowałem tych win, legły w gruzach moje stereotypy o polskim winie, ukształtowane przez amatorskie napitki w stylu nalewki babuni. Były to bowiem całkiem przyzwoite wina, zrobione według wszelkich reguł sztuki winiarskiej (kilka miesięcy później sadziłem już winnicę).

- Gdy podarowałem komuś butelkę, nierzadko kończyło się to zamówieniem kilkuset sadzonek - opowiada dalej Myśliwiec. W ten sposób jego skromna piwnica zaczęła pośrednio zarabiać. - Ja robię wino przede wszystkim dla siebie - twierdzi jednak winiarz. Pomimo tych deklaracji winiarstwo stało się dla Myśliwca zajęciem całkiem profesjonalnym, na równi z uprawą winnicy. Od początku skupił się na uprawie szczepów przeznaczonych do wyrobu wina i jako pierwszy szkółkarz w Polsce zaczął popularyzować sadzonki tych odmian.

W ciągu ponad dwudziestu lat sprowadził z różnych krajów dziesiątki szczepów i sprawdził je pod kątem przydatności w polskich warunkach. Podejmował też własne próby mające na celu uzyskanie nowych szczepów, a ich efektem jest aromatyczna jutrzenka, pierwsza polska odmiana, która przyjęła się w profesjonalnej produkcji wina. - Z każdego szczepu, który sprawdził się w uprawie - kontynuuje swoją opowieść Myśliwiec - robiłem choćby parę litrów wina, żeby zobaczyć końcowy efekt i móc z czystym sumieniem polecać sadzonki.

Odpoczynek Dionizosa

Dziś Roman Myśliwiec nie zajmuje się już bezpośrednio winnicą, a dwuhektarową plantację i szkółkę przekazał synowi Bartłomiejowi, który kilka lat temu obronił pracę magisterską na temat uprawy winorośli. Nie oznacza to jednak, że spoczął na laurach. Teraz doradza, jak zakładać winnice, prowadzi szkolenia, wykłada i co roku wydaje nową książkę.

- Wreszcie mogę zająć się winem - wyraźnie cieszy go nowa sytuacja. - W październiku i listopadzie, kiedy należało przypilnować fermentacji i dopieścić młode wino, miałem zawsze najwięcej pracy w szkółce, dlatego dotąd robiłem głównie wina białe, bo przy nich jest mniej roboty. W zeszłym roku miałem wreszcie czas, żeby po bożemu zrobić wino czerwone, z długą maceracją i mieszaniem co kilka godzin.

Od paru lat Myśliwiec produkuje nieco egzotyczne u nas wina likierowe i odniósł już na tym polu niemałe sukcesy. Jego słodką, wzmacnianą Jutrzenkę 2004 chwalił publicznie sam Dirk Niepoort, a likierowe Cuvée Golesz 2007 zdobyło srebrny medal na międzynarodowym konkursie Vinoforum 2009, co było największym jak dotąd światowym sukcesem polskiego wina.

SADZONKI WINOROŚLI
oferta na jesień 2024

WINA Z NASZEJ WINNICY

ABC zakładania
winnicy

Droga do własnej
winnicy

NOWE KSIĄŻKI